CHP aylardır süren heyecan ve çekişmeli bir kongreler sürecini büyük kurultayı ile noktalayarak sürecin en önemli ayağını tamamladı.

Geriye kalan sadece kadın kolları genel merkez seçimi ve MYK.

Bu süreç parti içi çekişmelerin yanında tartışmaları ve duygusal kopuşlarıda beraberinde getirdi. Fakat ben bu kopuşların büyük çoğunluğunun zamanla tamir edileceğini düşünüyorum. Gerçek partililer partisi için, ülkesi için ve iktidar için böyle yapacaklardır.

Demokrasinin en temel olmazları içinde olan aday olmak, destek olmak ve yarışmak ilkeleri beraberinde ister istemez bazı çekişmeleri de getiriyor. Gurup ve siyasi ekiplerin partiyi daha iyi yönetme arzuları bu yarışta öne çıkma rekabetini de beraberinde getiriyor haliyle. Kızanlar, küsenler, öfkeyle söylenen ağır sözler oluyor. Ama çoğu zaman kol kırılıp yen içinde kalıyor.

Parti içi yarışlarda uygulamalar ile ilgili sorun, eksiklik ve yanlışlar demokratik ortamların aynı zamanda sıkıntıları olarak da karşımıza çıkabiliyor. Sorun tabi ki demokrasinin kendisinde değil, demokrasinin yorumlanış tercihlerinden kaynaklı. Haksız, objektivizmden ve gerçeklikten eksik yorum ve değerlendirmeler kırgınlık, küskünlük ve kopuşları da beraberinde getiriyor.

Tüm bunların ayrıntılarına girmeden diyebileceğim şu ki. Her ne olursa olsun. Parti içinde ki kızgınlıklar, küskünlükler ve öfkelenmeler ne kadar büyük olursa olsun, biten her yarışın sonunda zaman içinde bunlar CHP’nin ülkenin tek umudu olması nedeniyle minimum seviyeye çekilecektir. Çekilmek durumundadır.

Çünkü tüm şartlara ve gidişata baktığımız zaman ÜLKENİN UMUDU HALA CHP‘dir.

Yönetim kadrosuna, genel başkanına karşı büyük bir heyecan duymayan kitleler ve parti içinde büyük bir heyecansızlığı ve acaba bir sonraki seçimi de mi kaybedeceğiz endişesini anlamak mümkün ve geçmişe baktığımız zaman hak vermek de gerek.

Fakat bu heyecanı İnce’nin gereksiz ve haksız şovunun geri getiremeyeceğini görmek ise müneccin olmayı gerektirmiyor. Kılıçdaroğlu’ndan umutlu olmayan büyük bir kitle İnce’yi de maalesef yeterli bulmuyordu kurultay salonunda. İnce’nin imzalar nedeniyle salonda yaptığı şov, gereksiz, haksız ve amaçsız bir eylemden öte, kurultayda bulunan partililerden ciddi de bir tepki aldı.

Nitekim seçimi kaybeden İnce’nin 2. gün salonda estirdiği sert, havalı, baygın bakışlı, sallanan tavırlarla salonu turlamasının da delegeye iyiki kazanmamış gibi derin bir oh çektirdiğini de söyleyebilirim.

Zaten partide parti içi seçimler sonrası kaybedilen seçimler ile partiye küsmenin moda haline geldiği bir dönemde sergilediği tavır hoş karşılanmayacak kadar iticiydi. Ve sosyal medyada bu tavrın ne kadar kötü olduğunu, AKP tarafından nasıl kullanıldığını da net bir şekilde gördük.

Seçimler döneminde yaşanan sıkıntı, eksiklik, yanlışlar ile mücadele yine yanlış tavırlarla düzelmez. Doğru yaklaşım, çözümleyici tutum ve önerilerle çözülür. Diş bilemenin ne partiye ne de kişilere bir faydası olmayacağı gibi zararları da büyük oluyor.

Tekrar umut kısmına dönersek. CHP kendi içinde her ne kadar bu seçim dönemiyle birlikte bir küskünler ve kızgınlar partisine dönüşmüş gibi görünse de yaşanan koşullar bunları sürekli kılamayacak kadar lüksümüz olmadığını bize anlatmakta.

Bir an önce seçimleri unutmalı, toparlanmalı, yönetimi alan kişiler kucaklayıcı, toparlayıcı ve hatalarından arınan, eksikleri tamir eden bir yol ile tüm partiyi organize ederken, küskün ve kızgınlarda yönetimde geldiklerinde ne yapmak istiyorlardıysa bunlarla birlikte parti organlarında uyum içinde üretime katılmalıdırlar.

Yoksa kaybedilecek şey sadece bugün seçilen kişilerin geleceği değil hepimizin geleceği olacaktır.

Çünkü;

Ülkenin huzursuzluğu artık hat safhada.

Anayasası delik deşik olmuş durumda.

İnsanların yaşam tarzları kutuplaşmaları arttırırken, endişeyi de beraberinde getiriyor.

Demokrasi ve özgürlükler yok olmuş durumda.

Adalet, hak, hukuk bitmiş durumda.

Ekonomi, işsizlik, geçim sıkıntısı insanları kendini yakacak noktaya getirmiş durumda.

Dünya üstünde ülkeye bakış ve ülke üstüne yorumlar ciddi sıkıntılara gebe.

Siyaset hiç olmadığı kadar kirleşmiş durumda.

Siyasi kutuplaşmalar tehlikeli bir noktaya varmış durumda.

Ağzını açan, muhalefet eden soruşturuluyor, tutuklanıyor.

Ülkenin ikinci muhalefet partisinin genel başkanı, milletvekilleri ve yöneticileri tutuklu.

Üçüncü muhalefet partisi ise teslim olmuş durumda.

Yeni kurulan partinin ise ne yapacağı net değil.

İşte bu ve bunun gibi bir çok nedenden dolayı ÜLKENİN UMUDU HALA CHP‘dir.

İşte bu yüzden parti içi kaotik durumun uzama ihtimal ve lüksü yoktur.